Рӯз бегаҳ мешуду ториктар

Менамуд андар назар рӯи само,

Хастагии хокиён мешуд бадар.

Биспарам бояд раҳи бемунтаҳо,

Сахт бистезам ба раҳми хештан,

З-он чӣ дидам, боз гӯям бехато.

Мебарам бар шаҳри вайрону ано,

Мебарам сӯи шиканҷи ҷовидон,

Мебарам бар гӯшаи афтодаҳо.

Адл дод илҳом бар он пуртавон,

Қудрати яздони покам офарид,

Ақли кул, ишқи нахусти осмон.

Дар сарам печид бонги ногувор,

Ин садо барҳам бизад хоби маро,

Ман ба худ ларзида гаштам ҳушёр.

Хестам, бардӯхтам ман дидаҳо,

Хира дидам чор сӯи хештан,

То биёбам зуд ҳастам дар куҷо.

Зер рафтам аз нахустин давра ман,

Даври дуюм буд агарчи тангно,

Дӯзахӣ бисёр буду нолазан.

Карда дандон гиз Миноси бало,

Ҷурм санҷад, ҳалқа карда нӯги дум,

Ҳар касеро мефиристад бар ҷазо.

 Бар сар омад ҳушу ёдам бо иқоб,

Ки будам бехуд зи ҳоли он ду тан -

Ҳоли хешовандҳои дар азоб.

Боз ҳар ҷое ба гирди хештан –

Ё равам, ё чархаму ё бингарам –

Нав ба нав бинам азоби марду зан.

Попи Сотан, попи Сотан олапе! –

Кард зиштово Плутун ибтидо,

Ёфт ин донишвар ӯро матлабе,