Қофия буд пурниҳебу ҷонгазо,

Гар чунон, к-ин вартаро боистӣ,

К-он бувад такя ба дигар сахраҳо,

Дӯзахӣ бас кард хӯрдан, пок кард

З-он ғизои нафратангезаш даҳон,

Бо муи он сар, ки хӯрду чок кард,

Рояти шоҳони дӯзах сӯи мо

Мерасад, – гуфт устод, – ар метавон

Доданаш ташхис, бин рӯ бар фаро.