Эй ки бо хулқи накӯ бурда дили аҳли назар,

Эй ки ҳастӣ ту азизи ҳама чун ҷону ҷигар,

Фахр дорем зи ту  ҳамчу Раисе шоён,

Аз ту шод аст дили халқи вилоят яксар.

 Чашмаи меҳри ҷаҳонтоб зан аст,

Ки шабу рӯзи Худо шуълазан аст.

Рӯз хуршеду ба шаб маҳтоб аст,

Ҳама тан нур, Суҳайли Яман аст.

Навбаҳор омаду айёми гулу гулбасарон,

Ҳамчу гул гашт шукуфо нигаҳи гулнигарон.

Остин барзадаву соқ чу урён кардӣ,

Бӯса бар дасти ту доданд ҳама симбарон.

Ғазали ишқ ба номи ту бихонам ватани ман,

Ки ту ширинтарӣ аз шираи ҷонам ба тани ман.

Ҳама аъзои ман аз хоки ту рӯйидаву сабз аст,

Низ ҳар нахли ту пайванд зада бо бадани ман.

Моро на ғами нӯши лаби ёр гирифтаст,

Моро ғами ин халқи гирифтор гирифтаст,

К-оне ки чароғе ба раҳи донишу фазл аст,

Дар гумраҳии шаб раҳи бозор гирифтаст.

Лак сол аз ин пеш варо буд устурлоб,

Кори мо аз бодаву соғар гузашт,

Кори соғар чӣ, ки об аз сар гузашт.

Хубрӯе дидаву дил бохтем,

Ҳаҷр монду васли ҷонпарвар гузашт.