Абр хиргаҳ бизанад бар гардун,

Осмон паст фурояд ба замин.

Мурғакони сафарӣ бол зананд

Сӯйи ховар ба навоҳои ҳазин.

Чу мегуфтанд, ёрон, дар сафарҳо,

Ки куҳсори диёри ту баланд аст,

Ба назди қуллаҳои сарбаландаш

Баландиҳои гардун нописанд аст.

Ҳамраҳи раҳ ба кӯҳ печидем,

Пушти сар монд дашти бирёне.

Дар бари кӯҳпорае дидем

Тӯдаи сангҳои гирёне.

Маро тилфон ба мошин монду мошин монд дар усто,

Туро, ширинтар аз ширин, чӣ гуна созамат пайдо?!

 ***

Ғаматро ёд кун дар беғамиҳо,

Дилатро шод дар беҳамдамиҳо.

Азбаски баландему ба мо паст писанд аст,

Ҳар ҷо, ки нишинем, ҳамон ҷой баланд аст.

 *      *       *

Ин накҳати ашъори ту дар ҳеҷ чаман нест,

Ҷое, ки сухан аз даҳани туст, сухан нест.

Магар донам, ки пинҳон аз назарҳо

Таги ҳар санги куҳ сад рамзу панд аст.

Чу фотеҳ сар кашам аз теғаи кӯҳ,

Баландии дигар аз ман баланд аст.