Маро тилфон ба мошин монду мошин монд дар усто,
Туро, ширинтар аз ширин, чӣ гуна созамат пайдо?!
***
Ғаматро ёд кун дар беғамиҳо,
Дилатро шод дар беҳамдамиҳо.
***
Чист анҷоми ҳамин дунёи мо,
Ҷуз умеди нек бар фардои мо?!
***
Ту шириниву ширинтар хиёлат,
Чӣ ширинтар аз ин бошад висолат.
***
Чӣ ширин мекунӣ умрам ба он лабҳои ширинат,
Туӣ деринтизори ман, манам муштоқи деринат.
***
Зи бас ҷонам ба ҷони ту қарин аст,
Садоятро шунидан беҳтарин аст.
***
Лабонат дида гуфтам, ин чӣ лабҳост,
Ки аз як диданаш ин тобу табҳост.
***
Шаб охир бистари хобу хаёл аст,
Дар оғӯшаш чӣ осон ҳар муҳол аст.
***
Гули бишкуфтаи рухсор шарм аст,
Агар рухро набошад шарм, чарм аст.
***
Олам аз беҳунарон пур шуданист,
Ҳар хазафпора кунун дур(р) шуданист.
***
Ин табатон як дамак аст,
Ин ғаматон ғамкаҳак аст.
***
Ҳарчанд меҳмони ҷаҳон одамӣ, дамест,
Дар мизбони ӯ ғами меҳмон набуду нест.
***
Хоб мушкил гашту бедорӣ аз он мушкилтар аст,
Боз байни ину он ҳам сад балои дигар аст.
***
Таронаҳои саҳар васфи рӯйи зебоят,
Шукуфаҳо ба қади навниҳол дебоят.
***
Ҳамадонист агар пешаи кас,
Кори ӯ ҳеҷмадонисту бас.
БА САНГИ МАРҚАД
Бар некии ӯ ҳар ду ҷаҳон буд гувоҳ,
Пас ҷой деҳаш ба ҷаннатат, ё Аллоҳ!
***
Куруно, ки ба дузд овард милл(и)ард,
Ба мо танҳо буруту риш овард.
***
Аз куруно халқ дар ташвиш монд,
З-он ба мо аз монданиҳо риш монд.
***
Дар хона бимонеду ба ташвиш намонед,
Олуфта бимонеду чу мо риш намонед.
***
Дар хона бимонед, ки ташвиш надонед,
Он беҳ ки чу мо мӯйлабу риш бимонед.
***
Касе, к-ӯ хареро ба боло барад,
Тавонад, ки низаш ба зер оварад.
***
Он қадар бар мо ҳасад бурд,
К-оқибат ӯро ҳасад хӯрд.
***
Аз бахилӣ баски лабрезу пуранд,
Шод мебинандамону мемуранд.
***
Бе манат хоби ноз ширин бод,
Бо манат хуфта ишқи ту дар ёд.
***
Равам, хобам, ки ширинҷони ман хобид,
Ки дар хобам гул аз лабҳо-ш хоҳам чид.
***
Кас ба манзил нарасида-ст, ки аз ҷой нашуд,
Сабр ганҷ аст, вале ҳеҷ касе бой нашуд.
***
Зи хушбахтӣ маҷӯ маънии бисёр,
Ки маъние надорад беҳтар аз кор.
***
Дуои шаб маро ин аст, эй ёр,
Ки субҳ аз хоб гардам бо ту бедор.
***
Ба ёдат зиндаам, сабзи қаламқош,
Ту ҳам як лаҳзае бо ёди мо бош!
***
Зи роҳи пурхатар ту барҳазар бош,
В-агар омад хатар, марди зафар бош!
***
Ба мо, эй ҷони ширин, як каме ҳам меҳрубон бош,
Дили моро макун дигар қалам, ёри қаламқош.
***
Чун паси боғ аз ту меёбад суроғ,
Мебарояд гул сари девори боғ.
***
Аз лою гил,
Бар пушти фил.
БА НОҚИДИ ШЕЪРНОШИНОС
Гар ту Зеҳнӣ хондаву фарқи ҳиҷо н-омӯхтӣ,
Мо зи шеъри Рӯдакӣ вазни сухан омӯхтем.
***
Ба сахтӣ гар зи муме санг созӣ,
Агар нармӣ кунӣ, оҳан шавад мум.
***
Шохи сабзам бишикастанд, таҳаммул кардам,
Гарчи оташ зада буданд бунам, гул кардам.
***
Дилдор надорад ҳаваси шеър шунидан,
Худро чамани лолаи навхоста дидан?!
БА НАВОЗАНДАГИИ ГУЛБАҲОР ШОКИРОВА
На аз як тори оҳан оварӣ ин созҳо берун,
Ба тори дил занӣ нохун, ки гардад сад ҷаҳон афсун.
***
Варо додам наҷот аз ташна мурдан,
Бидод ӯ пас наҷотам аз намурдан.
***
Хамӯшибозият чун ноз ширин,
Вале акнун барор овоз ширин.
***
Фақат бо мўйи лаб даъвои мардӣ мекунӣ ту,
Вале мўйи лаби гурба-ст аз ту бешу хушрў.
Муҳамммдаюсуф Давронзод
МАЛАК ва ФАЛАК
(Дар ҳошияи сурати нуронии устод Аскар Ҳаким)
Эй, ки дар ҳар тори мӯят як малак шишта,
Ман малакҳоро шумурдам... як фалак шишта!
ҶАВОБИ АСКАР ҲАКИМ
Ту сухан дар бораи сабзи талак кишта,
Менавозӣ савти ҷон бо найлабак шишта.
***
Қофия тангу ҷавобаш набувад,
Байт ғарро, ки ҳисобаш набувад.
***
Аз бекулаҳӣ,
Бар подшаҳӣ.
***
Чунон мезебадат ин расми бепарвои дилбозӣ,
Ки садҳо пурсиши мо садқаи як посухат созӣ.
***
Шаҳноз туро гуфтам,
ноз аз гули маҳ бурдӣ,
Аз сина дили моро
бо ними нигаҳ бурдӣ.
***
Ҳама баҳори гулӣ, гулбаҳортар бошӣ,