То нафас боқист моро, ҳамнафас хоҳем буд,

То шавад маҳҷурро кам дарди ҳиҷрон як нафас.

Зиндае дар хотири хотирнигаҳдорем мо,

То даме бошем хотирбину хотирҷӯйи кас.

Сабз гардад даштҳо аз чашмаи дилҳои мо,

Гар бувад аз ташнагии ташна серобе хиҷил.

Ташнаеро об додан баски мебошад савоб,

Ташнагии ташнагонро бишканам бо оби дил.

Хони мо пурнеъмату ноз аст чун хони Замин,

То насибу рӯзии насли Замин дар хони мост.

Мо зи ғамҳои алими беғамиҳо эминем,

То ғаму андӯҳи ғампарвардае дар ҷони мост.

Дасти мо кӯтоҳ не, чун кӯтаҳ аст аз қасди бад,

Гӯш кар не, нашнавад гар ғийбати ноҷои кас.

Чашмбиноем, агар бинем неки дигарон,

Кӯр бошад, он, ки бошад кӯри худ, бинои кас.