Ман танҳо як маротиба, бори аввал, соли 1976, ба хориҷ, ба Австрия, ҳамчун сайёҳ дар ҳайати ҳунармандони шӯравӣ сафар кардаам, дигар ҳамаи сафарҳоям бо даъвати созмонҳои адабиву фарҳангии хориҷӣ, ё аз тарафи Иттифоқи нависандагони саросарии шӯравӣ ё аз ҷумҳурии худамон ба сифати роҳбари ҳайатҳои адабиву фарҳангӣ будааст, яъне ман ҳамеша ҳамчун адиб сафар доштаам ва аз адабу фарҳанги тоҷик суҳбат кардаам ва бо аҳли адаби он кишварҳо ошно гаштаам. Албатта, ба ҷуз аз сафарҳои расмӣ, ки ҳангоми муовини Раиси Маҷлиси миллӣ буданам иттифоқ меафтод.

    Баъд аз сафари Чин дар Шӯрои Созмони байналмилалии Иттифоқҳои нависандагон, дар Маскав, баррасии манзумаи банда «Санги ман – алмос» бо иштироки шоиру нависандагон ва адабиётшиносону мунаққидони машҳури кишварҳои пасошӯравӣ баргузор гашт, ки мухтасари маводи он дар матбуоти тоҷик ба нашр расидааст. Дар он устод Расул Ҳамзатов, Темур Пӯлодов, Темур Зулфиқоров, Яков Козловский, Людмила Шипахина, Искра Денисова,  Ғулом Сахии Ғайрат, Владимир Гусев, Павел Уляшов, Ашот Сагратян ва дигарон ширкат варзида, фикру мулоҳизаҳояшонро дар бораи манзума баён карда,ба он баҳои баланд доданд. Аз ҳама хотирмонаш он буд, ки ҳангоми аз тарҷумаи манзума сухан гуфта, пораҳо хондани дӯст ман – Станислав Золоттсев, ки тарҷумони манзума, шоир ва мунаққиди номии рус буд, аҳли толор борҳо кафкӯбӣ мекарданд, ки, албатта, аломати кори хуби тарҷумон буд.