Куҷо мардест, к-ӯ чун Абдуқодир Абдуҷаббор аст,

Ба мисли ӯст кам марде, агарчи мард бисёр аст.

Сифоти паҳлавонмардӣ кам андар қуввати бозуст,

Ки асли мардиву мардонагӣ дар шафқати ёр аст.

Ба қаъри чашми зебояш ту гӯйӣ чашмаи меҳр аст,

Ба лабҳояш сухан чун найшакар ё ин ки гуфтор аст.

Агар баҳр аст қалби ӯ, ҳама лабрези гавҳарҳост,

Агар кон аст қалби ӯ, пур аз ёқути шаҳвор аст.

Сухан ширину сурат дилбару сират чӣ дилҷӯтар,

Ҳамоҳангӣ чунин дар сурату сират на бисёр аст.

Ҳама лофи ҷавонмардӣ зананду ӯст лаб хомӯш,

Ки гуфтор аз ҷавонмардӣ варо на ҳарфи бозор аст.

Аз инаш ҳар куҷо мардеву ойини ҷавонмардист,

Ба ҷону дил варо дар ҳалқаи ёрон талабгор аст.

Чу хатми ин сухан боист, ин ҳарфам ба лаб омад,

Нигаҳдорандаи ҳар ду ҷаҳон ӯро нигаҳдор аст.

                                                                      03.05. 2018