Беҳуда мабар ту умр як дам ҳаргиз,

Чун неку бади он набувад кам ҳаргиз.

–Дар зиндагиат накардаӣ ҳеҷ хато,–

Гӯям, ки: –Накардаӣ ато ато ҳам ҳаргиз!